Yönetici Kuran’daki Kıssalar Allah Kelâmıdır
Cenabı Allah’ın Kur’an’da, Musa aleyhisselâm’dan, diğer peygamberlerden, Firavun’dan ve şeytan’dan bahsettiği hususların hepsi Allah Teâlâ’nın kelâmıdır. Onlardan haber vermektedir.
Burada Musa aleyhisselâm’ın tahsis edilmesinde, kelimullah olduğuna işaret vardır. Firavn’ın iblis üzerine takdim edilmesinde de şeytanlık makamının şeytandan daha kuvvetli olduğuna işaret vardır. Aynı zamanda bu ifadede İbn-i Arabi’ye ve Celâlüddin ed-Devvânî gibi ona tabi olanlara reddiye vardır. Bu meselenin araştırılması konusunda müstakil bir risale yazdım, müşkil yerlerde düştükleri vehimleri açıkladım ve Kitap ile Sünnetten açık deliller getirdim.
Allah Teâlâ’nın Kur’an’da yukarıda sayılan hususlardan haber vermesi, Levh-i Mahfuz’da, yerler, gökler ve ruhlar yaratılmadan bu mânalara delâlet eden kelimeler uygun olarak yapılmıştır. Musa, îsa ve diğer peygamberlerle, Fravn, İblis, Hâman, Kârûn ve sair düşmanlardan işitildiği zaman meydana gelen ilimden sonra yaratılmış bulunan kelâm ile konuşmuş değildir. Böyle olsa o takdirde Allah Teâlâ’nın, Tebbet Sûresi, muharebe âyetleri ve benzeri kıssalar gibi hallerden ve esrardan bahsetmesi, haber vermesi ile kendi zatının sıfatlarından, kendi işlerinden, ve mahlûkatı yaratmasından bahseden Âyet-el-Kürsî, İhlâs süresi ve benzeri âyetlerle kâinatın yaratılışlarından ve nefislerin yaratılışından bahseden âyetler arasında her birinin kendi kelâmı ve mukaddes sıfatı olması arasında bir fark kalmazdı.
Kuranda Geçen Yaratıklara Ait Sözler Yaratılmıştır
Allah Teâlâ’nın kelâmı yaratılmış değildir. Mûsa aleyhisselâm ve diğer yaratıkların sözleri ise yaratılmıştır. Kur’an, Allah Teâlâ’nın Kelâmıdır, onların sözü değildir.
Mahlûkatın sözleri, kendileri gibi yaratılmıştır. Zira sıfat mevsûfuna, yâni sahibine tâbidir. Ancak şöyle denilebilir. İbranîce tanzim edilen sözler Tevrat’tır. Arapça sözlerle tanzim edilen nazım da Kur’an’dır. Kur’an Allah Teâlâ’nın kelâmıdır. Çünkü Kur’an’ın kelimeleri, âyetleri Allah’ın kelâmının delilleri ve maksadının alâmetleridir. Ve Kur’an’ın ibaresinin başlangıcı Allah Teâlâ’ya dayanır. Görmüyor musun ki sen bir hadîs-i şerif okuduğun zaman bu okuduğun hadîs benim sözüm değildir, diyorsun. Belki Rasûlullah sallellahu aleyhi vesellem’in sözüdür, diyorsun. Çünkü bu sözün başlangıcı Hz. Peygambere dayanıyor. Onu ilk söyleyen Hz. Peygamberdir. Aşağıdaki âyet-i kerîmeler de bu mânaya delâlet etmektedir:
“Ey müminler! Yahudilerin size inanacaklarını mı umuyorsunuz? Halbuki onlardan bir zümre vardır ki, Allah kelâmını (Tevratı) dinlerlerdi de gerçeği anladıktan sonra onu bile bile değiştirirlerdir.”
“Eğer müşriklerden biri aman dilerse ona aman ver, tâ ki Allah’ın kelâmını dinlesin. Sonra onu emin olduğu yere kadar ulaştır.”
Bil ki İmam Âzam ve diğer âlimlerin sözlerinde geçen, Kur’an’ın yaratılmış olduğuna hükmedenin kâfir olacağı fetvası küfrân-i nimet mânasına hamledilmiştir. İslâm milletinden, dinden ve imandan çıkmak mânasında kâfir demek değildir. Mutezile bu meselede ise değişik düşünüyor. Belki doğrusu bu meselede bir çekişme bahiskonusu değildir. Zira kelâm-ı lâfzi’nin yaratılmış olduğunda Ehl-i Sünnet’in ihtilâfı yoktur. Kesin delil ile sabit olsa Kelâm-ı Nefsî’nin kadim olduğunda da Mûtezile’nin ihtilâfı yoktur. Kur’anı yaratılmıştır, diyen kâfir olur, sözü sabit değildir. Bu söz âhâd yolu ile intikal etmiştir ve maksadını açıklamakta tevile ihtiyacı olan bir sözdür. Kur’an mahlûktur diyen kâfir olur, ifadesinde mahlûk sözünden maksat, iftira, yalan mânası kasdedildiğini söylesek de bununla beraber hiç bir kimse için, Kelâm-i lâfzi mahlûktur, demek caiz değildir. Zira bu sözde küfrü gerektiren bir düşünce vardır. Kur’an-ı Kerime ait bazı tâbirler itibarı ile hadd-i zatında bu söz her ne kadar doğru olsa da, küfre sebep olacak vehim ve düşünceyi bulundurduğu için, bir kimsenin, Kur’an’ın lâfzı yaratılmıştır, demesi caiz değildir. Zira Kur’an sözü Kıraat için de söylenir. Meselâ Sabah Kur’an’ı demek olan “Kur’an’ul-Fecr” sözünde olduğu gibi. Mushaf içinde söylenir. “Kur’an’la düşman topraklarına sefer etmeyin” sözünde olduğu gibi. Bazen okunan kelâma da söylenir, ki bu okunan, kelâm O Allah’ın kadim olan kelâmıdır. Cenabı Allah bu konuda şöyle buyuruyor:
“Kur’an okuduğun zaman, Allah’ın rahmetinden kovulmuş bulunan şeytan’dan Allah’a sığın.”
Allah kelâmı, hadis (Yaratılmış) olmaya delâlet edecek bir karine ile zikredildiği zaman, Meselâ, abdestsiz adamın Kur’an’a yapışmasının haram olması gibi bu söz mushafa dokunmak ve kıraat mânasına hamledilir. Mutlak olarak zikredildiği zaman ezelî sıfat olan kelâm mânasına hamledilir. Mutlak olarak Kur’an yaratılmıştır, demek caiz değildir.